Mongolie, Ger Kamp
04 mei 2012
🇨🇳
vanuit China
Hallo allemaal,
Hoe is het met jullie???? Ik ga me verontschuldigen voor mijn taal(fouten). Daar zijn een paar reden voor. Ik praat tegen woordig alleen maar Engels en denk ook in het Engels, waardoor het
moeilijker word voor me om in het Nederlands te schrijven. En daarnaast heb ik vaak maar weining tijd en typ ik erg snel. Waardoor ik fouten maak en mijn zinsopbouw niet klopt. of dat het verhaal
soms erg krom loopt. Nu dit gezegd te hebben...geniet van het volgende verhaal!!!
Mongolie 29-04 t/m 2-5-2012 Ulaanbaatar
We werden om 4 uur s’ochtends wakker gemaakt in de trein en om net over 6 uur waren we in Ulaanbaatar. Op het station stond onze honcho Odka. Ze stelde zich voor als Vodka maar zonder de V. Ze
bracht ons gelijk naar ons hotel. Ik had gewoon een eigen kamer met en dubbel bed en bad. Ik heb gebruik gemaakt van het bad. Helaas was het water lauw en moest ik met een waterkoker aan de slag om
het een beetje warm te krijgen. Helaas hielp dat niet echt maar met een warme chocolademelk was het nog oké. Het water is trouwens bruin, dus echt schoon is het niet.
Odka heeft ons aardig veel laten zien in Ulaanbaatar. Omdat het veel was en ver van elkaar lag. Had Odka voor een taxibus gezorgd. Die bracht ons de hele dag van hot na her. Het koste ongeveer 7
euro per persoon. Wat natuurlijk een lachertje is. We zijn eerst lopend naar sukhbaatar square geweest. Een mooi plein met het regering gebouw. Daarna door gelopen naar het postkantoor en
souvenirswinkel, maar niemand kocht daar iets. Daarna werden we opgehaald door de taxi en zijn we richting een boedistische tempel gereden. Megjid Janraysig Temple. We zijn eerst in de kleinste
geweest. Waar en monk op een altaar zat en zand tekening zat te maken. Het uiteindelijk werk is erg groot en volgens mij doen ze er een paar maanden over om het compleet af te maken. Je moet er
zoveel geduld voor hebben, ongelofelijk.
Daarna naar de grote tempel geweest, we mochten er helaas geen foto’s maken maar heb het toch stiekem geprobeerd. Al zijn de foto’s bijna allemaal mislukt. Er stond een groot beeld midden in de
ruimte. En twee wat kleineren. Verder waren drie muren vol met vitrines met kleine godenbeelden. Als je de tempel uit liep moest je achteruit lopen.
Er moest natuurlijk ook nog even naar souvenirs geshopt worden. Tom had bedacht om een traditioneel jacket te kopen. Toen wij ook maar besloten dat wij dat ook moesten doen. Ik heb een donker
blauwe gekocht. Allan was de enige die er geen kocht. Daarna hebben we ze allemaal gedragen. Vlak bij het warenhuis stond een beeld van de Beatles. Beetje vreemd aangezien de Beatles uit Liverpool
komen.
Odka nam ons mee naar een Mongolië BBQ restaurant, waar je voor weinig zoveel kon eten als je wil. Je kon steeds zelf alles samenstellen en de bakte ze dat voor je neus. Super lekker gegeten.
Daarna gingen we naar de Black market. We hadden niet echt veel tijd meer en het verkeer hier in Ulaanbaatar is absoluut absurt. Nog erger dan in St Petersburg. Alles gaat kris kras door elkaar. Je
moet rennen over een zebrapad want de auto’s stoppen niet. Iedereen wil voorrang hebben. En daarbij komt ook nog dat de wegen enorm slecht zijn, heel veel gaten in de wegen. Gelukkig was onze
chauffeur enorm rustig, maar toch scheelde het soms maar net. De black market is een ernorm grote markt, waar ze echt van alles verkochten voor een prikkie. Ik heb niet heel lang rond gekeken maar
ben meer bij de uitgang blijven hangen. Daarna moesten we als een speer naar het theater.
Tijdens de show lieten ze verschillend acts zien uit de Mongoolse cultuur. Het begon met een verschrikkelijk nummer. Er waren twee mensen aan het zingen en volgens mij was het Mongolian overtone
singing. Ik had moeite met mijn lach in houden. En dacht als dit zo doorgaat ben ik weg. Maar er zaten ook erg goede acts bij. Tradititionele dans en er was een erg goede band. Een bekend
instrument is de Morin Khuur, vertaling horse instrument of horse head fiddle. Het is een soort gitaar met twee snaren gemaakt van het haar van de staart van een paard. En je speelt het als met een
strijkstok. Verder was eer ook tradititionele throat singing. Zingen met geluid dat alleen uit de keel komt. Een vreemd geluid, erg knap maar mooi vond ik het niet.
Na de show weer snel in de taxi op weg naar het Budha park en Zaisan memoriaal hill. Het budha park was dicht maar wij gingen naar het monument, want dat gaf uitzicht over heel Ulaanbaatar. We
waren daar met de zonsondergang. Super mooi. Het was ondertussen weer enorm koud geworden.
Mongolië en denk de rest van Azie staan bekend om de vele karaoke bars. Hier dus ook en we konden het dus niet laten om daar naar toe te gaan. We hadden een privé kamer (betaalde daar ook voor,
niet veel) en konden een uur lang zingen. Heerlijk, niemand schaamde zich , gewoon doen. Ik en Sam beetde de spits af met Rick Astley’s Never Gonna Give You Up! Ik was aardig onder de indruk van
Kay’s Kamma Kamma Kameleon. Verder viel het talent tegen maar ach daar is het karaoke voor.
Nadat ons uur was afgelopen besloten ik, Alex, Kay, Tom en Sam om bij een andere vodkatrain groep aan te sluiten met karaoke. En daarna naar de club zijn gegaan. Erg leuk, je word enorm aangestaard
om dat wij de enige buitenlanders zijn! Maar de mensen waren erg vriendelijk en wouden vaak een praatje maken al met al in het Mongools en niet in het Engels, haha
De volgende dag om 10 vertrokken we richting het Ger kamp. De reis daarna toe was verschrikkelijk. Ten eerste had ik slaap tekort, daarbij zat ik achter in en ten derde waren de wegen
verschrikkelijk. Onze chauffeur reed de helft van de tijd niet op het asfalt maar in de berm. Omdat beter te rijden was dan de echt weg. Onze eerste Mongolise Yaks gespot!!!!
Voordat we naar het kamp gingen zijn we eerst naar het Genghis Khan statue complex geweest. Een groot beeld van een man op een paard in echt de middleof nowhere. Er was een museum met veel dingen
uit de tijd toen Genghis Khan de macht had en de Beste krijger was. Laat ik het zo zeggen hij heeft heel wat mensen omgebracht. Maar in Mongolie is hij een held.
Het Ger kamp. Een Ger is een soort witte ronde tent. Tent mag je eigenlijk niet zeggen want dat vinden ze beledigend. In zo'n Ger stonden vier bedden, een klein tafeltje en een hout kachel. Die het
personeel voor je aanhoudt. Ze komen twee keer per nacht, om 2 en 6 uur gooien ze er nieuwe kolen op. Voor mij had het niet gehoeven, het was soms net een sauna.
s'middags zijn we opbezoek geweest bij een echte nomadse vrouw. Ze woont alleen in zo'n ger en houdt koeien. Als het weer wat beter zou worden (minder wind) zal ze waarschijnlijk eind deze week
alles pakken en opzoek gaan naar een nieuw plek. Ze krijgt hier hulp bij van haar buren en kinderen die in de stad wonen. Er zijn een aantal regels: je mag bijvoorbeeld niet door het midden van de
tent lopen altijd er omheen. Alles aan pakken met links of met twee handen. We kregen een thee gemaakt van water, melk en zout. Het was te drinken en ik heb het netjes opgedronken maar niet lekker.
Verder waren een soort donuts, kaas gemaakt van melk van een 1 dag oude kalf en zoetzure harde snoepjes. We moesten ook tabaco snuiven. Zij moest dat steeds persoonlijk aan je geven. Nadat je wat
Tabaco op je linkerwijsvinger had gedaan, moest je het terug geven. Met je linker hand onder je rechter eleboog. En dan snuif je het op. We kregen ook wat mee voor later.
Op dag twee in het Ger kamp
Vandaag een drukke dag. Na het ontbijt mochten we traditionele kleding aan trekken. Foto's volgen. We zijn daarna gaan paardrijden voor 2 uur. Super leuk. Alleen had ik een zeer actief en eigenwijs
paard. Het begon al gelijk met bokken. Het eerste gedeelte vrij rustig gelopen en terug veel gegalopeerd. Toen was het tijd voor boogschieten en na het boogschieten tijd voor lunch en zonnebaden.
Ondanks dat het enorm hard waaide was het best lekker om in de zon te liggen. We zijn met een klein groepje de bergen gaan beklimmen. Het was niet echt wandelen, het was meer handen en voeten werk.
En je vasthouden omdat de wind erger en erger werd hoe hoger we kwamen. Er zijn hier enorm veel teken, je ziet ze constant over je heen lopen.
Terug na ulaanbaatar na ontbijt. Nog groepsfoto’s gemaakt op de rots.
Nog gestopt bij stapel stenen waarom je drie keer met de klok mee moest lopen en drie stenen op de stapel moest gooien. Mensen geloven als je dit doet je een goede reis tegemoet gaat.
Rest van de dag weinig gedaan, rond gehangen in hotel. Nog wel wezen lunchen in een uzbezkistans restaurant
Daarna uit eten in amerikaans restaurant en bar met live muziek en dartcompetion. Daarna weer naar de club. Wat weer erg gezellig was. Enorm veel gedanst. De club was super modern en een hoop
nieuwsgiergige mongolen. We waren ook de enige westerns daar. Ik en Sam zijn eerder naar huis gegaan. Ik had enorm last van mijn spieren en mijn hoofd en keel begonnen ook zeer te doen. Een
paracetamol ingenomen voor het slapen.
Treinreis Ulaanbaatar - Beijing 3 + 4-05-2012
Na een zeer korte nacht, om kwart over 6 ging de wekker. Snel opgestaan en de laatste spullen gepakt. Vanwege het feest de vorige avond was bijna iedereen te laat. Ik begon me aardig nerveus te
voelen want we moesten wel een trein halen. Eenmaal op weg was er ook nog eens een roadblok waar we om heen moesten. Al met al waren we nog ruim op tijd. We hadden zeker 10 min over.
De hele dag was het erg relaxed. Veel geslapen, muziek geluisterd of gewoon naar buiten gestaard. De Chinese attendeert was erg aardig. Zijn naam was Yang Ping. Ze zeggen hun naam andersom dus
eerst achternaam en dan voornaam. Hij kwam regelmatig bij ons in de cabine zitten. Heeft ons chinese les gegeven. En ook mijn point it boek is veel aan de pas gekomen. Hij recomondeerde slang en
schildpad aan.
We zijn door de Gobi woestijn gereden. Op zich bijzonder maar wel veel van hetzelfde. Nog een paar keer een kudde kamelen gezien.
S’avonds nog wat spelletjes gedaan: noem alle 50 staten van Amerika op (dit duurde even, maar we hebben ze allemaal) en daarna nog het alfabet spel met dieren gespeeld. Moeilijk maar leuk. Daarna
heerlijk gaan slapen. Eenmaal wakker was het uitzicht een stuk veranderd en super mooi. Reden door de bergen.
Ik ben nu dus in Bejijng. En de Transmongolie express is dus nu klaar. We hebben meer dan 8000 kilometer afgelegd, 7 tijdzones doorkruist, meer dan 40 stations in 3 landen gezien. En 1/3 van de
omtrek van de aarde met de trein afgelegd.
Bedankt voor jullie reacties, vind ik erg leuk om te lezen.
xxxxxxxx
Reacties
Reacties
05 mei 2012, 05:37
Super avontuur zeg, om 8000 kilometer met de trein te doen. Veel plezier in Beijing.
Groetjes, Karin
05 mei 2012, 15:01
Wow, wat een leuke blogs schrijf je toch! Zo te lezen heb je het super naar je zin. En nu al zo'n enorme afstand afgelegd en nog geen maand op reis! Heel veel plezier in China!
07 mei 2012, 21:33
Hoi Meis,
Deze treinreis beter bevallen dan die bij de NS? :-)
Wat een afstanden en wat heb je al veel gezien en beleefd.
Gaaf dat je het zo naar je zin hebt!!!
Hopelijk snel weer tot skypes..
Gave jurk trouwens!
XXX
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!