Nihao!!!!

Bedankt voor alle verjaardagsberichten via de mail, op de site of via facebook. Facebook is een van de vele sites die geblokeerd is in China. Ik kan de berichten via mijn mail lezen maar ik kan er niet op reageren. Hoe is het verder in Nederland??? Is het daar een beetje lekker weer???

Ik heb een lange tijd geen internet gehad dus bereid je voor op een lang verhaal. Ik ga verder waar ik gebleven was in Beijing 09-05-2012

S’avonds namde we de trein naar Xi’an, 12 uur. De treinstellen zijn toch anders dan de treinen waar we eerder in hebben gezeten. Er zijn nu 6 bedden per cabine en zonder deur. Ik was alleen met 5 anderen Chinezen. Ik had het onderste bed en die was al vrij snel in beslag genomen door hordes chinezen. Ze vroegen netjes wanneer ik naar bed wou en of ik niet in het bovenste bed wou slapen. (met vragen bedoel ik wijzen en gebaren want ze spraken geen Engels). Ze hebben me bier, een appel en een worstje aan geboden. Ik heb netjes alles aan gepakt (en alles weg gegooid) en elke keer als er Gambeee (proost) werd geroepen deed ik net of ik mijn bier op dronk. Toen de lichten uit gingen, hadden ze netjes alles opgeruimd en het feestje ergens anders voortgezet zodat ik naar bed kon. Dat ze ontzettend herrie maakten toen ze naar bed gingen en opstonden neem ik voor lief. Chinezen zijn nou eenmaal luidruchtig en hebben nog niet van fluisteren gehoord. Ze kunnen het gewoon weg niet. Wel onrustig geslapen, de bedden waren harder en kleiner dan anders. Ik had mij kleine rugzak in een andere cabine gedaan, daar sliepen 6 groepsgenoten. Had bedacht dat, dat veiliger (en comfortabeler) zou zijn dan er mee in bed slapen.

Xi’an en het Terracotta leger 10+11+12-05-2012 Xi’an

Aan gekomen in Xi’an moesten we een stukje lopen met onze bagage. Ons hotel ziet er erg goed uit. Ik heb een kamer alleen, met dubbel bed. Beetje vreemd: als ik onder de douche sta kan je zo de kamer in kijken en ook naar buiten. We kregen een kleine rondleiding door de stad. We hebben de Bell tower en Drum tower gezien. Daarna gingen we naar een gedeelte, wat ik kan omschrijven als het echte China. Rommelige, smalle en drukke straten. Bijna geen toerist te zien. Met overal stalletjes met eten, dat terplekke word klaar gemaakt. Nog gefacineerd staan kijken hoe een man met deeg aan het gooien en zwaaien was. Hij was noedels aan het maken. Heel veel onbekende dingen gezien. We gingen lunchen in een klein maar populair restaurant. Een van de lokale gerechten hier in Xi’an is Yangrou Paomo. Je moet voor dit gerecht wel even wat doen. Je krijgt twee broodjes (soort Pitabroodjes maar dan anders) en die moet je zo klein mogelijk in stukjes breken en in een kom doen. Daarna geef je je kom aan de keuken en krijg je een nummer. Ze komen dan daarna je kom weer terug brengen. Het gerecht bestaat uit: Noedels en stukjes brood gedrenkt in bouillon met stukjes schapenvlees en tofu. Verder kan je er nog chili saus in doen en grote tenen knoflook. Alleen is de knoflook heel anders hier. Ik kan ze het best omschrijven als een soort augurken en kleine uitjes uit zo’n potje. Ze zijn zoet zuur van smaak en niet zo heel erg knoflookachtig. Ik vond het allemaal erg lekker maar het was weer zo veel.

Daarna nog een stuk door de straten gelopen waar ik nog een klein peanut koek heb geprobeerd. Wat aan de droge kant.

De rest van de middag hadden we een vrije middag. Ik en Jethro gingen samen op pad. Hij moest langs de bank om wat zaken te regelen. Meer dan een uur hebben we daar gezeten. Ik ben ondertussen in slaap gevallen daar. En hij maar bellen en regelen. Daarna zijn we samen richting de oost poort van de stadmuur gelopen. Xi’an heeft een grote stadmuur die nog geheel intact is. De muur is vrij breed en enorm lang. We hebben fietsen gehuurd en hebben er toch bijna 1 1/2 uur over gedaan om de hele muur rond te fietsen. Het was erg warm dus we waren gedwongen om af en toe te stoppen en wat drinken te kopen. De muur is nog in erg goede staat, al is de weg soms erg hobbelig. Ik had al hoofdpijn maar na het fietsen was dat nog 10 keer erger.

Ik had erg last van mijn hoofd, nek en begin verkouden te worden dus ik besloot om maar niks te doen meer de rest van de dag. Heerlijk gerommeld in de hotelkamer. Veel foto’s kunnen uitzoeken.

Ik was er al bang voor dat dit ging gebeuren. Maar vanochtend ziek wakker geworden. Duidelijk iets van verhoging en alles koste moeite. We gingen met het openbaarvervoer naar de Terracotta leger. Gelukkig was de tweede bus een comfortabele en kon ik daar slapen. We hadden een lokale gids Michelle. We zijn begonnen met het bezichtigen van twee gerestaureerde karren met paarden, niet levensgroot. Daarna naar Pit 2 waar nog veel begraven ligt en bijna alles in brokstukken ziet liggen. Alles was vernietigd vier jaar nadat de keizer (Qin Shi Huangdi) overleden was. Het was geen vriendelijke keizer. De keizer was bang voor de dood en ze zeggen dat de eerste steen voor de graftombe is gelegd toen hij pas 13 jaar was. 22 eeuwen geleden werkte er meer dan 500.000 mensen 36 jaar lang aan de graftombe. Een tombe waar ook veel van de werkers de dood vonden. Er is maar 1 beeld in zijn geheel terug gevonden. De beelden hadden ook echte wapen maar die zijn door de bandieten mee genomen. Verder waren ze geschilderd maar daar zie je nauwelijks meer wat van. Elk Terracotta warrior heeft een eigen gezicht, er is er geen een hetzelfde. Niemand wist dat al dit lag verborgen tot dat een lokale boer een put ging graven en de eerste stukken tegen kwam in 1974. Ze denken dat er nog veel meer ligt verborgen.

Pit 3 is de kleinste en de diepste die tot nu toe gevonden is. Archeologen denken dat het hier gaat om de headquarters. Dus alle belangrijke officieren.

Daarna naar pit 1, de allergrootste en waar de meeste warriors staan. Ook hier worden nog steeds beelden gerestaureerd. Toch wel de indrukwekkendste hal. Al had ik weinig energie om echt te kijken en foto’s te maken. Ik was blij toen we weer terug gingen, al duurde dat een eeuwigheid want de groep is niet zo snel. Eenmaal terug bij het hotel gingen ik, Lucy en Tao naar de apotheek. Ik stond enorm te trillen en wou alleen maar liggen en het duurde weer erg lang voordat we het juiste medicijn hadden gevonden. 2 tylenol genomen en daarna geslapen. 3 uur later werd ik wakker en mijn laken waren kompleet doorweekt van het zweet. Ik bedacht me dat ik eruit moest om nog langs de supermarkt te gaan voordat alles dicht ging. Daarna direct weer naar bed. De hele nacht enorm onrustig geslapen en enorm veel gezweet.

De volgende dag de hele ochtend over gedaan om mijn tas in te pakken. Steeds moest ik weer liggen. Gelukkig mochten we laat uit checken en gingen we daarna gelijk naar het treinstation. In 17 uur waren we in Chengdu, ik had enorm slecht geslapen.

The Giant Panda 13-05-2012 Chengdu

We kwamen vroeg aan in Chengdu (rond 5 uur s‘ ochtends), we konden nog niet in checken in het hotel maar wel onze bagage achterlaten. Toen zijn we naar een hostel gereden waar we hebben ontbeten (westerns eten). Ik heb geprobeerd me yoghurt met fruit op te eten maar het ging met enorme moeite. Daarna met de privé bus richting het Panda breeding centre. We kwamen al snel vast te staan in het verkeer. We dachten dat er een ongeluk gebeurd was en we waren aan het mopperen dat niemand aan de kant ging. Toa is gaan kijken, er bleek een waterleiding omhoog gekomen te zijn en de hele weg was open gebroken. Na een half uur konden we eindelijk achteruit rijden en keren. Onze chaffeur was ook onze gids bij de panda’s. Omdat we later waren hadden we haast. De panda’s zijn het actiefst in de ochtend en daarna slapen ze. Dus renden het park door. Al had ik daar kompleet de energie niet voor en Toa maar zeggen dat ik door moest lopen. Op een gevend moment maar gezegd dat ze maar vooruit moeten gaan lopen en dat ik het bordje Panda’s ook wel kon volgen. Panda’s lagen uit gebreid te eten met zijn allen. Er waren ook een aantal jongen waarvan er een extreem actief was. Probeerde steeds in de bomen te klimmen, was er erg onhandig in en viel er steeds uit. Viel uiteindelijk op zijn hoofd en gleed toen zo de greppel in. Gelukkig kon hij daar zelf weer uit komen (bij poging 2 dan). Verder hadden ze ook nog de kleine rode panda’s maar die vond ik niet zo interessant. Na een kort bezoek (wat ik helemaal niet erg vond) zijn we weer terug gereden naar Chengdu en konden we inchecken. Ik heb heerlijk niks gedaan in het hotel. Na wat geslapen te hebben de tv aan gezet. Eerst maar naar Chinese muziek gekeken en daarna het nieuws. Toen kwam ik een kanaal tegen waar ze films draaiden met Engelse ondertiteling. De film boeide me voldoende om het helemaal af te zien. Samen met Mark, Jeff, May en Rebecca zijn we ‘s avonds de stad in gegaan. We zijn naar een mooi Hutton gebied gelopen waar ze allerlei eten en bars hadden. Voorzichting daar een noedel soep gegeten en dat ging aardig. Daarna in een bar gezeten, we zaten buiten en ik ben ontelbaar keer op de foto gezet door voorbijgaande Chinezen toeristen. Het niet laat gemaakt. Heerlijk geslapen in lange tijd.

Leshan, Giant Budha, in het klooster 14/15/16-05-2012 Mount Emei

14 mei

Vandaag werden we door dezelfde chauffeur naar Leshan gebracht. Of net buiten Leshan waar de Giant Budha is. Leshan zag eruit als een mooie stad, maar we hadden geen tijd om die te bezoeken verder. We moesten weer even een paar trap treden klimmen om boven aan te komen. Daar waren een aantal tempels om te bezoeken. Verder was er een grot waar een monnik in sliep toen de grote budha werd gemaakt. Pikkedonker daar. Vanaf boven af kon je alleen het hoofd van de budha zien. We gingen met de trap naar beneden. Alleen stond hier een enorme rij. Langzaam gingen we naar beneden. Beneden konden we de hele budha zien, die 78 meter hoog is. En waarvan de tenen al 8,50 m groot zijn. Je kreeg hem alleen niet helemaal op de foto, je kon niet ver genoeg achteruit lopen want daar was water.

Tijdens het wachten om naar beneden te gaan ontdekte ik dat het al 14 mei was. Ik was het kompleet vergeten, morgen ben ik jarig. Na de Giant Budha zijn we in een paar uur naar Mountain Emei gereden. We sliepen in het Baoguo Klooster onder aan de berg. Het is vrij groot, veel verschillende tempels. We zijn ontvagen door Patrick, geweldige gast. Hij praat wat onduidelijk maar heeft zijn hart op de juiste plaats. Hij regelt werkelijk alles voor je. Maakt zich niet druk om wanneer je hem betaald. Ik ben samen met Elaine en Sarah nog naar het vrouwen klooster (Fuhu) gelopen. Het was daar een stuk rustiger. Ze hadden daar een ruimte met 500 levensgrote beelden van hun heilige. We zijn terug door het bos gelopen, paar keer de rivier over moeten steken. Mooie wandeling.

Na het avondeten in de stad zijn we richting de universiteit gelopen. Op zich niet bijzonder.

In de Baoguo klooster leeft een klein groepje (mannelijke) moniken. Geld word gedoneerd. Om 4.30 s’ochtends begint de eerste service. De budha is atlijd richting het zuiden gericht zodat de mensen die bidden richting het noorden knielen. Vaak zijn de mannen en vrouwen tempels appart. Een monnik blijft zijn hele leven in een klooster, ze mogen niet drinken, geen seks, geen drugs en geen crimineel verleden hebben. Als ze het klooster binnen treden moeten zij en hun familie een contract onder tekenen. De familie moet instemmen dat hun zoon niet mag trouwen en kinderen mag krijgen. Als het klooster binnen gaan moet hun haar geschoren worden (ook bij de vrouwen) en ze krijgen een soort brandmerk boven op hun hoofd.

15 mei

Vandaag moesten we vroeg op, Patrick had voor sandwiches met ei gezorgd. Hij had ook speciaal instant chocolademelk gehaald omdat iemand had gevraagd of hij dat had. Super lief. Het duurde meer dan 10 min toen de eerste happy birthday zei. Tao heeft het gewoon helemaal niet gezegd. We moesten lopend naar het busstation. We hebben vandaag en morgen een lokale gids, George. We namen de bus naar de top van de berg. Ik werd door het geslingerd weer eens misselijk. Meer dan 3000 meter hoog was de top. We moesten ongeveer 30 min klimmen om bij de kabelbaan te komen. Ik had er enorm veel moeite mee. Ik had nog steeds weinig energie van het ziek zijn en ik had enorm last van de hoogte. Zwakke benen. Het uitzicht was super trouwens. De kabelbaan nam ons nog wat hoger naar Jinding peak waar een groot beeld staat van 3 olifanten en budha. Zijn hoofdtooi en zijn staf zijn van echt goud. Als je de slagtanden van de olifanten aanraakt brengt dat geluk. Niet dat je erbij kan, was veel te hoog. Maar er waren ook kleine olifanten. Ze hebben overigs drie slagtanden aan elke kant.

We gingen weer naar beneden een paar hadden bedacht omdat lopend te doen. Ik vond het wel prima en nam de kabelbaan, om toch nog wat krachten en energie te besparen voor de lange wandeling in de middag. Na de lunch namen we de bus weer een heel stuk naar beneden waar we vervolgens onze tocht begonnen. In het begin viel het reuze mee, het was vooral heel vlak. Maar het werd toch uit eindelijk een hele klim. De laatste 20 min was alleen maar trappen. 1200 treden om precies te zijn. Onderweg zijn we aantal keer apen tegen gekomen. We hadden stokken bij ons om herrie te maken en om ze te slaan. Ja ik was het daar niet helemaal mee eens maar het herrie maken werkte meestal goed. George sloeg ze wel als het nodig was. Blijf het vervelend vinden, wij lopen immers door hun leefomgeving. Dat wij daar zo nodig een wandelpad hebben aangelegd. Kan wel merken dat de groep echt helden op sokken zijn, ook Tao is doodsbang voor apen. Hij bleef me maar duwen dat ik door moest lopen. Man relax, zo lang je niet met eten gaat lopen zwaaien doen ze niet veel. Toen Rebecca voor het eerst een aap zag begon ze om George te roepen. Dit werd meteen als grap in gezet, zodra we apen zagen was het Geooorggeee Geoooorge!!!

De tocht was best zwaar, het was ook erg warm en gelukkig hadden we alleen onze kleine rugzakken bij ons. Net voordat we bij de Monastery aankwamen is er een restaurant. De Hard Wok, daar werd eerst even een biertje gedronken. Sarah bood me een ijsje aan voor mijn verjaardag.

De Hongchungping klooster is een heel stuk kleiner dan de eerste waar we in verbleven. Er leven hier minder dan 10 monniken. Douchen was gezamenlijk (vrouwen en mannen wel apart) en ja daar hadden mensen toch wel moeilijk mee. Goh wat ben ik blij dat ik niet zo preuts ben opgevoed. Na een heerlijk gedoucht te hebben moesten we weer een stuk naar benden naar het restaurant. Met restaurant bedoel ik een open plek met picknicktafels en een familie die voor je staat te koken. Ik had bedacht dat ik wel een pannenkoek had verdient ook al stond het op het ontbijtmenu. Het was een dubbele dunne pannenkoek met banaan, appel en chocolade. Heerlijk. Dit kreeg ik van Elaine. Tijdens het eten werd de Chinese versie van Happy birthday geoefend. En zei Tao eindelijk dat ik jarig was en hij had zelfs een kado. Chinese boekenleggers. Verder hadden we zo weinig energie over dat we na het eten gelijk naar bed zijn gegaan.

16 mei

Naar beneden lopen was een stuk relaxder en makkelijker. We kwamen nog wel een horde apen tegen waar vooral Tao zich enorm druk om maakte. De rest stond foto’s te maken. Al werd er wel enorm rond gegeind met George. Zodra we een aap zagen was het Geoooorgeeeee. Help ons!!

Jeff en ik besloten om in een klein meer te zwemmen. Het water was helder en we hadden gevraagd of meer mensen er in zwommen. We waren half uit gekleed toen Tao vroeg of we het echt gingen doen. JA, daarna zei hij dood leuk dan moet je eerst een formulier invullen dat het op eigen risico is. Omdat het een gevaarlijke activiteit was. Toen was het even stil en zei Jeff, You are joking right? Toa; no not joking, Ik: Seriously en hij knikte en daarna begon bijna iedereen te lachen. Ik had nog steeds het idee dat het een grap was. We bleven nog even door vragen over het formulier en discuseren over de gevaarlijkheid van in een meer zwemmen. Maar ja we moesten een formulier invullen. Niet dat hij dat bij zich had, dus we gingen eerst zwemmen en daarna toen we pas 2 uur later terug in het klooster waren moesten we tekenen. Om het allemaal logisch te houden, haha Later hadden we het over de boot reis toen ik vroeg of het niet fantastisch zou zijn als we een matras op het dek leggen en onder de sterren te slapen. Hij begon weer over dat formulier. Daarna vroeg hij of er sterke/goed zwemmers waren. Hij kan namelijk niet zwemmen. Voor een eventuele reddingsactie. Waarop ik zei dat ik dan eerst zo’n formulier moet invullen. Het was eruit voor dat ik het door had. Gelukkig hoorde alleen Rebecca het echt. En die kwam niet meer bij.

We hadden best snel gelopen en waren al snel bij het busstation. Daarna terug naar het Baoguo klooster. We hebben een hele relaxde middag gehad. Patrick reed ons eerst naar de bank, dan naar de massage plek en dan na de hot springs. De massage was anders dan anders. Je moest je kleding aan houden. Ze was erg hard handig, maar ze kreeg wel alle knopen in mijn rug los. Het hele lichaam werd behandeld. Ook je buik wat ik erg onprettig vond. De hot springs was meer gewoon een uitgebreid buiten zwembad complex, helaas is het hier nog geen hoogseizoen en waren de helft van de baden gesloten. Erg schoon was het water niet. Toa nog gevraagd of ik hier voor een formulier moest invullen. Dat hoefde niet, vreemd genoeg. Hij zelf kan niet zwemmen en was enorm bang. Sommige mensen hebben heb zwem les gegeven.

Het Chinese eten komt met ondertussen me neus uit. Het smaakt allemaal hetzelfde Spicy. Ben er een beetje klaar mee. Snak na wat westerns eten. Al is het een grote hamburger ofzo!

Chinese Cruise 17/18/19/20-05-2012 Yangzi rivier

17 mei

Patrick had weer voor ontbijt gezorgd en bracht ons naar het busstation. Vandaag hadden we een erg lange busrit en hij was ook niet erg comfortabel. De buschauffeur vond het nodig om constant te toeteren. Echt enorm irritant als je meer dan 7 uur in een bus zit.

Ik had een privé kamer op de boot. Ik had verwacht dat het een gewone boot was dat mensen van A naar B brengt maar nee het was een heuse cruise met strak programma. Toen ik het programma in mijn handen kreeg viel het gelijk op dat we verplichte excursies hadden. En als ik ergens een hekel aan heb is het verplichte dingen ondernemen, en dat met alle passagiers :240.

18 mei

Ja en een Chinese cruise zou niet een Chinese cruise zijn zonder Wake Up call. Om 5.30 kwam er op eens enorm hard muziek uit de speakersin mijn kamer zetten, gelukkig kon het ook uit. Om 6.50 hadden we ontbijt en na het ontbijt moesten we verplicht de boot af. In soort golfwagentjes werden we vervoerd naar de plek waar onze excursie zou starten. Toen we de boot afgingen moesten we allemaal een keycord om onze nek hangen. Gelukkig waren het niet van de afgrijselijk petjes die de meeste chinezen toeristen verplicht moeten dragen als ze in een groep reizen. Onze niet zo goed verstaanbaar Engelse gids had daarboven op ook nog eens zo’n vlaggetje en luidspieker om haar nek hangen.

We gingen naar Ghost town Fengdu. Toen de 3 gorges dam werd gebouwd, kwam een deel onderwater te staan en zo moesten mensen in Fengdu verhuizen. Nou gelijk een reden om de stad in een toeristische trekpleister te veranderen. Ze hebben ook gelijk maar even wat tempels gebouwd met goden die de geesten en de doden weg jagen en verder word er ook nog gebouwd aan een reusachtig beeld. Ik heb de tour een tijd gevolgd tot het moment dat we in een tempel iets moesten schreeuwen om de geesten weg te jagen. Toen voelde ik me zo belachelijk dat ik maar alleen verder ben gegaan. Een goede keuze want ik kwam voor de groepen uit te lopen en had dus geen enkel toerist om me heen. Ik kon rustig de tempels bekijken en tegen de tijd dat ik boven op de berg klaar was kwamen de groepen naar boven. Kon ik mooi het beneden gedeelte ontdekken en daarna heb ik een lange tijd aan het water gezeten.

S’avonds zijn we naar het dek gegaan waar er een soort disco was. Ik had al heel lang niet meer gedanst dus ik stond zo op de dansvloer. De Chinezen houden een rare manier van bewegen na. Het lijkt de meeste tijd meer of ze stretchoefeningen aan het doen zijn. Ze lopen ook erg graag de polonaise, klappen graag, met zijn allen in cirkels dansen en zijn over het algemeen allemaal A ritmisch.Fantastisch om naar te kijken. Ik vermaakte me er wel mee. Het duurde een eeuwigheid voordat er iemand anders van mij groep op de dansvloer stond. Ik vond al snel ergens anders slachtoffers. Andere Australiërs, die hadden wel zin om te dansen. Samen met John, een 50+, de jive en de chachacha gedaan op muziek die echt niet om aan te horen was.

Maar we vermaakte ons prima. De avonden hier duren niet lang, Ik, Jeff, Mark, Rebecca en May waren uit eindelijk de laatste op de dansvloer en besloten om 23.00 naar bed te gaan.

19 mei May verjaardag

Vandaag in lange tijd weer eens uitslapen. Het ontbijt heb ik maar overgeslagen, die was om half 6. Het uitzicht was enorm veranderd toen ik wakker werd. We waren in de eerste kloof terecht gekomen, de Quatang Gorge. Op het dek kregen we daar wat uitleg over. Ik ben in de tussen tijd enorm verbrand. Na de lunch moesten we weer op een verplichte excursie. Dit keer met kleine bootjes door een smallere stuk van de kloof te gaan varen. Ik heb me echt verschrikkelijk geërgerd aan de Chinezen die constant probeerde te horen of er een ego was. En maar schreeuwen en schreeuwen. Op de boot zaten heel veel buitenlanders, maar de gids voelde zich niet geroepen om ook maar iets in het Engels te zeggen. Ze bleef aan 1 stuk door in het Chinees praten. Gelukkig was ik er dit keer op voorbereid en had ik mijn iPod meegenomen. Het uitzicht was prachtig trouwens. We moesten trouwens reddingsvesten aan trekken. Toen ik die van mij aan had heb ik hem ook maar gelijk weer uit getrokken. Het ding was zo kapot dat het toch niet had geholpen. Ik keek om me heen en zag dat iedereen zo’n kapot ding aan had. Op de terug weg begon onze lokale gids ook nog eens dingen aan ons te verkopen en ze raakte geïrriteerd dat ze niks verkocht. Maar goed wat moet ik met drie zakken vol met theebladeren. Daarna ging ze ook nog eens zingen en verwachte dat we mee gingen klappen. Ik en May hadden enorm de slappe lach daardoor. Ach je leert weer van dit soort dingen, ga nooit maar dan ook nooit mee met een Chinese cruise boot.

Nog zoiets, we hadden een crew show na het avond eten. Nou hartstikke leuk dat ze een uur lang voor ons willen optreden maar hadden ze niet tenminste 1 persoon kunnen vinden met wat talent???? Ik werd al snel het podium op getrokken om een spel te doen. Nou bleek dat gewoon te zijn wie het snelst een pint bier kon opdrinken. Ik heb het netjes afgeslagen, gezegd dat ik geen bier dronk en vervolgens Rebecca naar voren geduwd. Van de drie die daar stonden won Jeff uiteindelijk. Daarna moest ik nog een keer het podium op, dit keer voor karaoke. Ik kon kiezen uit een hele lijst Chinese liedjes of Lady Gaga?!?! nou doe dan maar Lady Gaga. Samen met May, Telephone gezongen. Na ja gezongen, het was echt een super snel nummer dus we hielden het alle twee niet bij.

Na de show zijn we richting het dek vertrokken. Waar een hoop dronken Chinezen aan het dansen waren. Wij hadden wel genoeg gedanst de avond daarvoor en besloten wat verder weg te gaan zitten en gewoon te praten en spelletjes te doen. Ook vandaag was het vroeg afgelopen, de muziek werd al om 22.30 uitgezet en niet veel later ben ik naar bed gegaan.

20 mei

Vanochtend weer vroeg op, de Chinezen houden er wel van. ;)Voor het ontbijt me tas ingepakt. Ook vandaag gingen we op verplichte tour. Dit keer moest alle bagage mee genomen en in en bus gestopt worden. Vervolgens reden we naar de 3 gorges dam. We hadden weer een lokale gids, maar ik verstond er vrij weinig van. De dam was zo lelijk dat ik er geen foto van durfde te maken. Daarna gingen we ook nog eens naar een soort museum waar ze lieten zien hoe ze de dam hadden gebouwd en er was een model te zien. Ik ging daar eerst naar de wc, tegen de tijd dat ik het gebouw wou binnen gaan stond het vol met schreeuwende Chinezen. Toen maar besloten om terug naar de bus te lopen.

We zijn nu in Yichang dat aan de Yangzi rivier ligt. Er valt hier niet veel te doen, maar het eten op de straat is fantastisch. Voor 2 Yuan had ik mijn middag eten. 10 yuan is €1,20. Daarna de boodschappen gedaan voor morgen, dan hebben we weer een lange treinrit.

We zijn vanavond in een HotPot restaurant wezen eten. Een soort fonduen maar dan op zijn Chinees. Ik vond de verandering super, ik heb erg genoten van het eten. Het was ook erg gezellig.

Groetjes Lizzy

Ps ik vind het erg leuk om jullie reacties te lezen!!!!