Zuid Vietnam en Cambodja
31 aug. 2012
vanuit
Hallo allemaal,
Hoe gaat het ermee?? Het is al weer een tijd geleden sinds mijn laatste blog. Dus tijd voor een nieuwe en een lange!!!!
Hue
In Hue is er zelf niet veel te doen. Het is op zich een aardige stad om door heen te lopen. Hue heeft het oude Citadel, oude paleizen omringd door een grote muur. De helft is vernietigd door de
bombardementen in de Vietnam oorlog. Maar ze zijn bezig om delen weer opnieuw op te bouwen. Voor het oude gedeelte staat een vlaggentoren. Daar waren net vier jongetjes aan het voetballen, al snel
stond ik er zelf tussen. Omdat iedereen maar dan ook iedereen hier om geld vraagt, heb ik het niet al te lang gedaan.
Ik veel in het Maderin Cafe gegeten en gezeten. Ze hadden daar heerlijk eten, zowel lokaal als westerns eten. De eigenaar is fotograaf en aan de muren hangen zijn foto's van het leve in Vietnam,
die je ook kan bestelen.
Hoi An
Ja Hoi An heeft een plekje in mijn top 5 steden gekregen. Wat een geweldige stad, met super relaxde sfeer. Hoi An ligt aan een rivier en ook de zee is niet ver weg. Hoi An is veel meer dan alleen
de Tailor shop stad, je vind overal (tailor) winkels waar je werkelijk alles op maat kan laten maken. Ook houten, papieren lampioenen worden hier met de hand gemaakt en zijn werkelijk prachtig.
Helaas is mijn backpack echt vol en kon ik niks kopen.
Het oude gedeelte is prachtig. De lage huizen hebben allemaal een gele kleur of zijn van hout. Je kunt er een hoop dingen bezoeken. Het oude traditionele huis Tan Ky is compleet uit hout gemaakt,
heeft een binnenplaats met fontein en er staan allemaal houten mooi geschilderde meubels. Het huis is al generaties lang van 1 familie. Omdat het naast de rivier ligt, overstroomt het vaak. Op de
muur stonden verschillende strepen die de water hoogte aangeeft. Die van oktober 2011 was op de zelfde hoogte als mijn hoofd.
De Japanse brug is roze en gebouwd door Japaners, haha. Het is een kleine brug en binnen heeft het een mini tempel.
Hoi An Museum was in een oud houten huis. Echt bijzonder was het niet.
The assembly of the Cantonese Chinese Congretation hall, is een tempel waar vooral de beelden in de tuin prachtig zijn. De tuin bevat twee fonteinen met draken. In de tempels hangen grote ronde
spiralen van wierrook en moet je oppassen dat er geen as op je valt. De tempels zijn zeer kleurrijk.
The Fukienchinese Congegration Assembly hall is ook een kleurrijke tempel waarvan de poort roze is.
Hoi An is ook een stad van het lekker eten. Je kunt van alles op de straat verkrijgen zoals dumplings met ei en vlees. Maar mijn persoonlijke favoriet is banh beo voor 25 cent krijg je een klein
schaaltje waar een soort witte pudding in zit gemaakt van rijst en kokos. Daar boven op doen ze een rode saus met crutons. Vind het moeilijk om te beschrijven hoe het precies smaakte omdat het veel
verschilende smaken had. Super lekker!! Een ander delicatesse is White Rose (de vietnamese naam weet ik niet). Het is een voorgerecht, dumplings met garnalen in een krokante laag en saus gemaakt
van visolie, knoflook en rode pepers.
Toen ik voor het eerste keer banh beo proefde ontmoette ik een aantal Amerikanen op straat, die ik de volgende dag ook weer tegen kwam. Ook Rita was daarbij, zij kwam uit Londen. Met haar ben ik
een paar dagen op stap geweest.
Op de laatste dag in Hoi An ben ik op photo tour gegaan. Om 4.45 am werd ik opgehaald. Na een klein stukje rijden krijgen we uitleg over het maken van foto's en goed compositie. Etienne is een
frans man en beroepsfotograaf die al jaren in Vietnam woont. We gingen met een ferry naar een visserdorpje. We hadden een prachtige zonsopgang. Daarna hebben we 1 uur in het dorp rondgelopen. De
vissersboten kwamen net terug van een nacht vissen. Het was een drukte van jewelste en erg gaaf om te zien. Super mooie foto's kunnen maken en heb ook weer veel geleerd. Na ontbijt, rond 8 uur
namen we de boot weer terug om vervolgens met de fiets terug te gaan naar Hoi An. Ik vond het een super geslaagde tour. Ik moest nog best opschieten, ik moest snel terug naar mijn hotel om te
douchen en uit te checken. Om vervolgens samen met Rita en nog iemand naar een kookles te gaan. Daar leerde we hoe we Papaya salade, springrolss, vis in Amok in bananenbladeren en fried rice
maakte. Allemaal erg lekker.
Daarna vertrokken we naar Nha trang. Het was een nachtbus en het was weer aardig oncomfortabel maar met een slaappilletje best te doen.
www.hoianphototour.com
Nha Trang
Om 5 uur s'ochtends kwam ik aan in Nha Trang. Opzoek naar de backpakers hostel, ik kon nog lang niet inchecken maar kon wel mijn tas achterlaten. Ik was nog steeds ernstig moe en ben naar het
strand gelopen om daar vervolgens in slaap te vallen. Nha Trang is een stad aan het strand en dat is het eigenlijk. Het is voor backpackers ideaal. Strand en veel bars. Op de eerste dag hadden we
al snel een groepje gevormd met Rita, Donja, Charlotte en Josie. Met een taxi gingen we naar een spa waar we eerst 15 min in een modderbad moesten zitten, daarna douchen, dan onder de douche met
hydrostralen en dan weer 15 min in een mineraalwaterbad zitten om vervolgens onder een (door mensen gemaakte) waterval te staan en in het zwembad te plonsen. Al met al een relaxte dag.
De dag erna gingen we op een zogenaamde booze cruise. Ik heb ze tot nu toe vermeden maar ik heb eruit eindelijk maar aan toegegeven. Je moet alles 1 keer hebben geprobeerd toch?! Voor weinig geld
heb je een dagtrip met de boot. Eerst werden we naar een Aquarium gebracht maar daar ben ik niet naar binnen gegaan. Daarna gingen we naar een snorkel locatie. Best mooi maar uitkijken geblazen met
de zeeegels en scherpe rotsen. Ik was niet de enige die me openhaalde aan een rots. Terug op de boot kregen we een uitgebreide lunch. De hoogtepunt van de cruise was toch wel het optreden van de
crew. Sommige van hun konden wel aardig spelen maar de rest was hopeloos en klonk het zingen vooral erg vals. Maar dat was meestal ook wel de bedoeling. De eerste artiest was een man gekleed als
een vrouw inclusief oorbellen en kokosnotenbh. Ook werd er regelmatig iemand uit het plubliek getrokken om wat te zingen. Beste optreden was van een van de medewerkers van het hostel die luid lets
twist again zong. Daarna was de floating bar geopend. Letterlijk iemand in een grote drijvend ring waar je naar toe moest zwemmen om drankjes te halen. Onderweg terug gingen we nog naar het een
island waar we op het strand konden liggen. Daarna was het terug naar het hostel.
Het is best leuk uitgaan hier s'avonds, er zijn een paar gezellige bars: Red Apple en de Why not bar daar waren we toch wel het meest.
Dalat
Met een mini van gingen we naar Dalat. Halverwege begon het al flink kouder te worden. Aangekomen regende het ook nog eens. Dus jas maar weer uit de tas gehaald. Dalat ligt in de bergen en is een
typisch bergstadje, je loopt constant omhoog en omlaag. Dalat is voor de Vietnamese de Honeymoon stad. Het is zeker een romantisch stadje, goed onderhouden, overal bloembedden/parken, Zwanenbootjes
op het meer en tandems. In de omgeving kan je heel veel wandelen door de natuur en naar watervallen. Ik heb geen van beide gedaan want het weer was niet top. Ik had maar 1 hele dag in Dalat en ik
de stad maar verkend. Ik ben als eerst naar het Crazy house gelopen. Een rijke architect heeft een soort alice in wonderland huis gebouwd. Het is al jaren open voor het plubliek maar er word nog
steeds flink gebouwd. Het dient ook als hotel en alle kamers hebben een thema. Ik voelde me net een klein kind weer, heerlijk verdwalen door de kleine gangen, verstopte kamers en rare trappen.
Na het Crazy house ben ik richting het Boa Dai paleis gelopen. Niet spectaculair. Het is een vrij modern paleis en er was zowel niks in het Engels uit gelegd. Daarna nog naar de markt gelopen. Af
en toe regende het flink.
Augustus 2012
Mui ne
Mui ne was voor mij even helemaal niks doen. Ik had een resort (10dollar per nacht) dat op het strand stond en binnen 10 stappen lag ik in het zwembad en nog 10 meer en je was op het strand. Mui ne
is niet zoals Nha Trang om leuk door heen te lopen. Mui Ne is een lange straat en alles ligt ver uit elkaar.
Ik had een ochtend tour geboekt om naar de zandduinen te gaan. Ernstig vroeg opgestaan, 4 am. Helaas regende het pijpenstelen dus besloten we om niet te gaan. Maar terug naar bed gegaan en bij het
zwembad gelegen. Later om 14.00 werd er op mijn deur geklopt of ik nu niet mee wou met de tour. Na wat geregel en de drie Chinezen hebben overgehaald konden we gaan. Met een jeep gingen we op pad.
Ik, drie Chinezen en een Canadees. We gingen als eerst naar de Fairy Stream. Een beekje waar je met je blote voeten door heen loopt. Om je heen waren grote witte rotsen en de rode zandduinen. Met
het gele/bruine zand en water was het een mooie kleur combinatie. Daarna gingen we naar een stuk strand waar vissers net thee aan het drinken. Ik kreeg ook wat thee aangeboden. Daarna besloot ik om
in de achterbak van de jeep te gaan zitten. We reden een heel stuk naar de Witte zandduinen. Ik had bijna het gevoel dat we in de Sahara waren, enorm veel zand. Het waaide ook wat dus binnen de
kortse keren zat het echt overal. Het was helaas wel wat aan de drukke kant. En waar er toeristen zijn valt geld te verdienen. Je kon sleetjes huren voor 5 dollar om van de duinen of te glijden of
met een herrie Quadbike rondcrossen. We zijn een stukje verder gelopen hadden daar minder last van de herrie. Op de terug weg gingen we nog langs andere zanduinen om daar de zonsondergang te
bekijken. Helaas zagen we niks vanwege de wolken. Terug in het hotel ben ik direct in het zwembad gesprongen om al het zand van me af te wassen. De twee Chinezen waren daar ook. Ik heb nog 1 van de
Chinezen geprobeerd te leren te zwemmen.
Ik ben in totaal vier dagen daar geweest en vooral het rustig aan gedaan. Ik heb ook nog surfles gehad. Helaas waren de golven erg hoog voor een beginner. Dat betekende veel water binnenkrijgen en
constant buiten adem zijn. Alleen al door de golven heen komen om op een goede plek te komen was al vermoeiend. Ik dreef ook constant af en kreeg een keer mijn surfboard tegen mijn hoofd. Mijn
instructeur was wel erg vriendelijk maar had weinig geduld met me. Ik was niet zo snelle leerling. Ik kreeg het voor elkaar om 1 keer een paar seconde op mijn board te staan. Ik had een les van 3
uur geboekt maar na 1 1/2 uur was ik bekaf en besloot ik om maar terug te gaan.
Saigon (Ho Chi Minh City)
In Saigon had ik eerlijk gezegd vrij weinig zin om dingen te ondernemen. Ik werd door Joey (Australier) die in ik in de dorm had ontmoet s'avonds op sleeptouw genomen. We gingen met een grote
groep. Ook Emma en Floor waren daar, die had ik ontmoet in de bus naar Saigon. Ik had ontzettend honger, maar we gingen eerst naar een straatbar om goedkoop wat te drinken. Daarna liepen we meer
dan een half uur naar een restaurant. een van de jongens wist wel een goede. Helaas was het ook wat aan de dure kant.
De eerste dag ben ik richting het paleis gelopen. Het was een modern paleijs met vier verdiepingen. Daarna ben ik naar het War Remnats museum geweest en dat was super indrukwekkend. War Remnant
museum over de oorlog in Vietnam. Het heeft een grote colectie aan foto's maar ook een verzameling bommen en wapens. De beroemde foto met het meisje dat verbrand is door Napalm bom en door de
straat rent, kent iedereen wel. Maar de indrukwekkendste foto vond ik die van een Amerikaanse soldaat die het overblijfsel van een Vietnamees vast houd. Het enige wat er echt van over is was zijn
hoofd en wat van zijn rug. Ook was er een hele verdieping gewijd aan slachtoffers en de gevolgen van Agent Orange. Agent Orange slachtoffers zijn er nog steeds en je ziet ze ook in Ho Chi Minh
city.
De volgende dag ging is samen met Joe (een Amerikaan) op een tour. We bezochten als eerst een werkplaats waar mensen die gehandicapt zijn door de gevolgen van Agent Orange werken. Ze maakte echt
werkelijkwaar de prachtigste dingen. Ik had er graag langer gebleven om toch misschien wel een schilderij te kopen en het dan naar huis te sturen. Helaas had ik weinig tijd en heb ik toch maar
besloten om het niet te doen.
Tweede stop was de Cao Dai tempel. Het Cao Dai geloof is een mix van verschillende godsdiensten. Hun drie heilige zijn een Chinese revolutie leider, een franse dichter en Vietnamese dichter. Ze
bidden richting een beeld met een groot oog. Hun tempel is zeer kleurrijk in baby roze en blauw en rijkelijk versierd met draken. Iedereen draagt witte gewaden. Mensen met kleuren op hun gewaden of
een ander gekleurd gewaad zijn nonnen en monniken
Als laatste gingen we naar de Cu Chi tunnels. Na het bekijken van een ernstig propaganda film over de tunnels en de oorlog in Vietnam (voorbeeld van een zin in de film: de Amerikanen bombardeerde
zelf de eenden, ??????), gingen we richting de jungle. De ingangen van de tunnels zijn goed verstopt. De ingang was erg smal en claustrofobisch. We mochten allemaal proberen om er in te gaan.
Daarna kregen we uitleg en zagen we hoe de verschillende soorten vallen werkte. Er waren ook loop graven en je kon er schieten met een geweer. Dit vond ik een beter jammer, aangezien je in een
gebied loopt waar verschrikkelijke dingen zijn gebeurd en dan hoor je constant op de achtergrond een geweer af gaan. Als laatst mocht je door een stuk tunnel gaan. Het was 100 meter, ik heb hem tot
40 meter gehaald. Ik was al snel buiten adem omdat de lucht heel anders was, het was stikken donker en de tunnels zijn duidelijk niet gemaakt voor lange mensen. Ook bekeken we een termieten nest,
alleen was deze nep en diende die als ventilatie gat voor de tunnels.
Cambodja!!!
Phnom Penh
Bus van Saigon naar Phnom Penh, ging snel, zelfs het oversteken van de grens was zo gedaan. Net voorbij de grens in Cambodja waren enorm veel grote casino's. Net Las Vegas.
Ben een tijdje gebleven in Phnom Penh. De eerste avond met Josie en Charlotte en met andere naar de Night market geweest voor avondeten. Eten is best goed. Een Amerikaan heeft daar een fruitshake
stand, echt de beste shakes ooit. Als je al je eten hebt verzameld ga je vervolgens in het midden van het plein op matten op de grond zitten.
De volgende dag ben ik met vier andere naar de Killing Fields of Choeng Ek geweest. We kregen een audio tour mee, die alles heel goed uitlegde. Hier werd iedereen heen gebracht die in S 21 prison
zaten. Er waren een hoop massagraven, van 400 mensen in een graf tot een graf waar alleen vrouwen en kinderen (naakt) in waren gegooid. Er was een boom, The Killing tree, waar kleine kinderen dood
tegen werden geslagen. Tijdens het moorden werden door luidspeakers liederen gespeeld om het schreeuwen te overstemmen. Ook werden kelen door gesneden met scherpe stukken van een stam van een boom.
Mensen werden niet doodgeschoten want dat zou zonde zijn van de kogels. Mensen werden op allerlei andere manieren gemarteld en vermoord. Meer dan 17.000 mensen zijn hier naar toe gebracht en
vermoord. Het meest verschrikkelijke vond ik dat je letterlijk over kleding of botten van de slachtoffers loopt. Elke 3 maanden worden botten en kleding die naar boven zijn gekomen opgeruimd door
een speciaal team. Op de audio tour waren ook verhalen van mensen die de verschrikkelijk daden van de Khmer rouge hebben overleefd. De Khmerr rouge onder leiding van Pol Pot’s regeerde van 1975 to
1979. In het midden staat de Memorial Stupa waar meer dan 8000 schedels gesorteerd op leeftijd en sekse achter glas liggen. Ze hebben meer dan 8985 lichamen gevonden, ze hebben besloten om de rest
van de graven met rust te laten. Ik vond het echt verschrikkelijk om daar rond te lopen, tranen in mijn ogen. Het was ook bijzonder, dat toen ik om me heen keek en luisterde dat iedereen die daar
liep zo emotioneel was en het kompleet stil was op het hele terrein.
Moet je nagaan dat dit maar 1 van de Killing Fields is, er zijn er vele in Cambodja.
S-21 Tuol Slueng (Security prison 21)
Dit is de gevangenis waar mensen vastzaten voordat ze naar de Killing Fields werden gebracht. S-21 was vroeger een school en later de grootste martel gevangenis in het land. Toen de Khmerr rouge de
macht over nam werden alle grote steden geëvacueerd. Iedereen moest op het platteland werken. Van s ochtend vroeg tot s’avonds laat, met maar twee kleine maaltijden per dag. Veel mensen sterfte van
uitputting en uitdroging. Als je slim was, een doktor of leraar werd je direct naar de gevangenis gebracht. Pol Pot was verschrikkelijk bang dat iemand het tegen hem zou opnemen of dat iemand heb
bedroog. Hij vermoorde ook regelmatig zijn eigen mensen of iemand van zijn familie. De Khmer rouge hielden alles erg goed bij. Elke gevangene werd gefotografeerd bij binnenkomst. Elke gevangene
werd net zo lang gemarteld tot dat ze een valse verklaring af legde. De helft van de verklaring was de waarheid (waar ze geboren waren, familie, school ect) en als laatste gedeelte van de brief is
de verklaring van hun misdaad. Dat ze voor de CSI werkte werd regelmatig gebruikt. Er zijn hier ook een paar internationele mensen gemarteld en vermoord. 7 mensen hebben het overleefd, alleen maar
op dat ze taltenten hadden die voor de Khmer rouge genoeg waren om ze te laten leven.
De oude school hangt vol met foto’s van mensen inclusief foto’s na de martelingen. Verder kan je ook de kleine cellen zien en sommige marteltuigen. Als ik nu elke keer een school zie, moet ik hier
aan denken en vraag ik me af wat hier is gebeurd. Elk persoon in Cambodja heeft te minste 1 iemand uit de familie verloren. Het feit dat er zoveel mensen vermoord zijn en door honger/dorst zijn
overleden is verschrikkelijk. Meer dan 40 % van de bevolking.........
Na zo’n depressieve dag moest ik wel weer even bijkomen. Later ontmoette ik David (Amerikaan) waar ik samen mee uit eten ben geweest.
Sihanoukville
Stad aan het strand, ik zat twee nachten in het backpackers gedeelte: Monkey Republic leuke bar en hostel. Mijn eten werd net naar op tafel gezet toen ik buiten Josie en Charlotte zag lopen. Ik
rende naar buiten, de serveerster keek me wat vreemd aan maar ik riep nog naar haar dat ik zo terug zal zijn. Samen met Josie en Charlotte gegeten toen ik opeens zag dat David binnen kwam. Josie en
Charlotte vertelde me dat ze werk hadden gevonden op een eiland en haaalde mij over om daar ook naar toe te gaan. David en ik boekte onze ferry tickets en spraken de volgende dag af. Ik vond het
toch niet veel aan in Sihanoukville, te toeristisch en het strand was volgebouwd met bars en restaurants.
Kho Rong Island
De twee uur durende bootrit was echt een verschrikking. De golven waar super hoog en mijn maag was het daar niet mee eens. Ik ben aan de achterkant gaan zitten en mijn voeten in het water. De
golven waren zo hoog dat de helft van de tijd mijn voeten hoog boven het water waren en de andere helft, tot aan mijn knieën in het water.Op het eiland aangekomen ging David, die zich een heel stuk
beter voelde dan ik, maar opzoek naar accomodatie en ben ik aan de eerste den beste picknicktafel gaan zitten. Voor 6 dollar per nacht vonden we onderdak bij Seaview.
Het is een super mooi eiland, stuk rustiger, geen vervelende tuktuk drivers of andere mensen die constant je iets willen aan bieden voor veel geld. Het is een mooi strand met een paar guesthouses
en bars die op het strand staan. Dit is de eerste keer dat ik zo lang op een plek ben gebleven, 6 nachten. Het was erg relaxed en weinig te doen. Er was geen elektriciteit, de generators werkte
tussen 4 en 10 uur of soms gewoon niet. Sinds een week was er ook Wifi op het eiland, ik ontdekte dat pas op een van de laatste dagen. Douchen zijn koud, hygiëne is een woord die ze niet kennen en
alle huizen zijn gemaakt van planken die niet goed op elkaar sluiten. Dus lekkage in je kamer is geen uitzondering en je buren zien omkleden in de kamer naast je is ook normaal......
Op het eiland zijn enorm veel honden en vooral veel pupies en die schijten overal. En aangezien ik mijn slippers op dag 1 ergens uit heb gedaan en niet meer de lokatie ervan wist ;) liep ik op dag
2 al in de shit! Scheelt weer dat de zee dichtbij is en je daar kan af spoelen.
Ook de kinderen zijn gewend om overal hun broek naar beneden te trekken en hun behoeftes te doen.
Eerste hele dag alleen maar regen. Ik liep in de ochtend een stuk verder dan waar alle bungalows en hostels zijn. Ik moest er stuk door de jungle voor lopen. Ik deed er ongeveer een half uur over.
Kwam op een super mooi strand aan, helaas begon het te plenzen en was ik binnen een minuut zeiknat.
Toch nog wel een paar dagen goed weer gehad. Heerlijk op het strand kunnen liggen of in Coco’s om te socializen. Charlotte, Josie, David en Emma waren ook het eiland en later kwam ik nog een paar
bekende tegen.
Kampot
Ik werd wakker op het eiland van de hevige onweer. Naar snel mijn spullen te hebben gepakt want ik was te laat en had door mijn wekker heen geslapen., heb ik eerst maar een sprintje getrokken naar
Coco's om te vragen of de boot nog wel vertrok vanwege het weer. Ik was in dat kleine stukje echt al zeiknat. De boot vertrok nog dus met de spullen door de regen. Ik had weinig hoop dat dit een
rustige bootrit zou worden. Maar het viel ontzettend mee, ondanks de regenen waren er nauwelijks golven. Terug in Sihanoukville moesten we (ik, Perrie en Emma) uitzoeken wanneer de bus naar Kampot
ging. Helaas bleken er alleen bussen te gaan in de morgen.
Nou we ons toch niet hoefde te haasten zijn we maar in de Monkey Rupublic gaan lunchen en rustig nadenken hoe nu verder.... Na 5 min hadden we bedacht om voor 30 dollar een taxi te huren die ons
naar Kampot kon brengen. Het was maar 1 1/2 rijden maar over een van de slechtste wegen die ik tot nu toe heb meegemaakt. Helemaal door elkaar geschud kwamen we in Kampot aan. We hadden niks
geboekt dus zijn maar ergens uit gestapt. Eerste beste hotel in gelopen, die had veel te dure kamers maar de eigenaar was erg vriendelijk en wees ons de weg. Na 10 min te hebben gelopen kwamen we
in een straat met veel hostels.
Onze keus viel op The Magic Sponge. De eigneaar zag ons op straat staan en kwam naar ons toe. We waren snel verkocht nadat we de pooltafel en de kamer zagen. Voor 5 dollar per persoon hadden we een
kamer met drie dubbel bedden, eigen badkamer en een balkon. Het had een tv kamer met veel films, een piano en gitaar die je kon gebruiken en nog beter de enige Mini golf cours in heel Cambodja. En
daar mochten we gratis gebruik van maken. Kampot is een kleine stad met koloniale gebouwen. Op elke rotonde staat een groot beeld.
We gingen samen met een zeer negatief in gestelde Duits meisje op tuktuk tour. We gingen naar een grot waar we rondgeleid werden door kinderen. Ik was de enige dappere om het donkere gedeelte af te
dalen. Met weinig licht was het wat glibberen.
De hele tuktuk rit was prachtig. De rijstvelden waren super mooi maar het was wel weer een hobbelige rit! We zijn nog langs een meer gereden. De derde stop bij een peperfarm, Kampot is beroemd om
zijn eigen peper. En er zijn in de buurt heel veel pepperfarms. Helaas zijn er veel verdwenen vanwege de Khmer Rouge. We zijn ook nog door Kep gereden en hebben daar geluncht.
S avonds was het tijd voor heel wat pool en een mini golf kompetitie tussen mij en Perrie. Ik verloor... De tweede dag hebben we fietsen gehuurd en door Kampot gereden. We hebben erg lang in een
café kaart spelletjes gespeeld.
Phnom penh tweede keer
Helemaal niks. We kwamen in de middag aan, Perrie ging richting Saigon en ik en Emma zijn na afscheid te hebben genomen naar het hostel gelopen. We zijn s avonds naar de avondmarkt gegaan om daar
te eten.
Kratie
We kwamen aan in Kratie en werden echt aangevallen door mensen die aan ons een hotel wouden aanbieden. Het is laagseizoen dus veel geld verdienen ze niet op dit moment. Emma heeft 7 jaar voor een
touroperator gewerkt en heeft voor haar werk veel hotels moeten inspecteren. Ze is dus behoorlijk kritisch en ik heb haar maar laten besluiten waar we gingen slapen. Het eerste hotel vond ze niks.
De tweede was prima. We zijn maar twee nachten gebleven. Kratie is een kleine stad waar echt niks te doen valt, behalve dan een tuktuk te huren die je richting een bootopstap plaats brengt. Om naar
de Irrawaddy dolfijnen te kijken. Ze denken dat er nog maar 70 dolfijnen over zijn en het aantal daalt flink. De boottrip duurde 2 uur over de mekgon rivier. Die enorm breed is. We waren al een
half uur onderweg en hadden nog niks gezien. Uiteindelijk hebben we enorm veel dolfijnen kunnen zien. Ze zijn super snel en moeilijk te fotograferen.
Phnom Penh derde keer
Weer terug naar Phnom Penh voor 1 nacht. We hadden dit keer een minibus met weer briljante entertainment. Het begon met Engelse muziek en boybands inclusief videos van Blue en boybands die ik al
lang weer vergeten was zoals A1. Daarna heb ik volgens mij de hele verzameling van Michael Jackson video's gezien en daarna ging het over in een na gesynchroniseerde Hongkong komedie superhelden
film.
Favio (uit Argentinië) waar mee ik twee zomers in Amerika mee heb gewerkt was ook op reis en zou ik in hier ontmoeten. Helaas kwam ik net te laat aan en was hij al vertrokken.
In Phnom Penh hebben we lang in het hostel gechild. Het regende pijpenstelen en ook binnen werd het aardig nat. Op verschillende plaatsen lekte het dak of de muur. In het begin maar een paar bedden
verplaatst en het aan de receptie gemeld.
Het enige wat we nog gedaan hebben was een bij de Blue pumpkin, een restaurant gespecialiseerd in ijs en taarten, ons vol gegeten. En daarna voor 7 dollar een uur een massage gehad
Battambang
De eerste dag zijn ik en Emma weer op een countryside tour gegaan. We hadden een vriendelijke tuktuk rijder, die aardig goed Engels sprak. Als eerst reden we naar het oude station waarvan daan de
bamboe trein(tjes) vertrekken. De bamboe trein is drie bij anderhalf meter groot. Het gaat over een treinspoor waar ook de gewone trein op rijd. Het is een enorm oud spoor, erg hobbelig. Het spoor
word binnenkort vernieuwd en dan zal helaas ook de bamboo trein verdwijnen. Het makkelijke van zijn bambootrein is dat je ze makkelijk in en uit elkaar zet. dus als je een tegenligger krijgt of de
grote trein komt eraan, dan stop je, spring je eraf en word hij in drie stappen uit elkaar gehaald. De algemene regel is dat de kar waar het minste mensen opzitten af moet stappen. We kwamen ook
een tegenligger tegen en omdat wij er maar met zijn tweeen opzaten (+ bestuurder) moesten we afstappen en de trein van het spoor halen. Ik moet zeggen dat het best een apparte en enge evaring is.
De trein rijd maar 20 km/u (gokje) maar het gaat best snel op zijn hobbelige rails.
Daarna reden we naar de killing cave (Phnom Sampeou) waar we per scooter naar de top werden gereden. In de Killing Cave zijn 10.000 mensen en kinderen naar beneden werden gegooigd door de khmer
rouge. Ook werden er mensen geblindoekt en moesten ze rond lopen net zo lang tot dat ze in de grot vielen. De mensen waren te bang om hun blinddoek af te doen. Toch wel weer een raar gevoel om daar
te staan.
Verder was er ook een mooi uitzicht punt waar we een lange tijd met onze tuktukbestuurder zitten kletsen.
We zijn ook naar een wijnboederij geweest. Opzich niet bijzonder. Emma heeft daar de lokale wijn geprobeerd. Ook hadden ze druivensap en ginger/honey sap, die ik wel lekker vond, Ook hier hebben we
uit gebreid over van alles geklets. Het ging vooral over het hoeveel geld we verdienen en het verschil tussen Cambodja en Europa kwa kosten is.
Banan Temple was een voorproefje voor de tempels van Angkor. Het was een beste klim omhoog vooral omdat het zo verschrikkelijk warm was. Maar het was zeker wel mooi.
Onderweg terug begon het pijpenstelen te regenen. Onze chauffeur moest onderweg ergens een poncho kopen. Wij zaten droog in de tuktuk. Ik had gevraagd of de chauffeur mij naar een verkoper met
lokaal eten kon brengen. Ik had specifiek naar spinnen gevraagd. Aangekomen bij een van zijn vrienden bleek dat de gefrituurde spinnen uitverkocht waren. Hij had nog wel een verzameling andere
insecten. De kever probeerde ik als eerst, ik vond het te hard en niet ergens naar smaken. De tweede die ik probeerde was een krekel en dat smaakte prima. Het lekkerste vond ik toch wel de
sprinkhaan en een ander soort vliegend insect. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht het lekker te vinden maar ik wou het een keer geprobeerd te hebben. Ik vond het zo lekker dat ik er een paar van
heb gegeten. Emma vond het verschrikkelijk. Ze heeft niks geproefd maar stond al bijna te kokhalzen toen ik aan het eten was.
S avonds zijn we naar het lokale circus gegaan, Phare Ponleu Selpak.
Het was opzich goed en Emma vond het fantastisch. Zij was nog nooit eerder naar het circus geweest. Ik vond het wat minder omdat ik al veel heb gezien en nou eenmaal wat kritscher kijk. Ik vond dat
er veel fouten werden gemaakt en soms ging het ook maar net goed. Bv bij een sprong bijna op een lamp terecht komen enz.
Tweede dag heb ik voor het eerst in lange tijd kunnen uitslapen. Ik werd om 9.30 wakker en daarna nog lang in bed gelegen. Na het ontbijt gingen we op pad, het was ondertussen al na twaalven en
veels te warm. We hebben een tijdje door de stad gelopen maar veel valt er niet echt te zien.
Daarna terug naar het hotel op het dakterras gezeten waar we samen met een aantal andere reizigers genoten van de koele wind en blauwe kaas op crackers mmmm.
Dat was hem weer!!! xxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Reacties
Reacties
03 sep. 2012, 10:38
Hoi Lizzy,
Ik zit 4 dagen van de week tegenover jouw pappie en krijg zodoende je reis ook mee. Leuk om je verhalen en foto's te zien/lezen hoor. Mijn vrouw komt uit St-Petersburg dus de gebouwen daar kende ik goed. Verder dan Moskou ben ik zelf niet geweest. Ik ben benieuwd naar je volgende posts.
Groetjes, Ruben
04 sep. 2012, 14:56
Hai Lizzy,
Ik zit niet tegenover je vader, maar ook ik krijg veel van je reisverhalen mee (zo mooi als jij kan schrijven, zo mooi kan je vader kwebbelen ha ha). Wat maak jij toch een hoop mooie, indrukwekkende en soms ook verdrietige dingen mee (ben best wel een beetje jaloers :-)).. Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die zoveel prachtige indrukken meemaken en ze ook zo mooi kunnen vastleggen. Geweldige foto's zitten erbij, nu ook weer die super mooie foto met jou in de zandduinen, maar ook die verdrietige en confronterende oorlogsfoto's van Vietnam.
Blijf schrijven & foto's plaatsen, doe je echt super leuk en zo genieten wij ook een beetje mee van je reis!
Veel plezier nog en de groetjes!
Anita
PS: en je vader mist je best wel erg hoor ;-)
07 sep. 2012, 22:02
Hoi, hoi,
Er is voetbal op tv en ik verveelde me. Toen moest ik ff aan jou denken. Ik heb net je allerlaatste foto's bekeken en gekopieerd (134 stuks) van Ho Chi Minh stad. De indrukwekkendste foto vind ik wel die van die man die in brand staat. Om verdrietig van te worden. Wel goed van je dat je dit soort dingen doet en dat het je ook nog raakt. Gelukkig zijn er meer mooie foto's om van te genieten. Die van jou in het zand bijvoorbeeld en de foto's die je met de photo-tour hebt gemaakt en die van het rode zand. Nou ja, heel veel dus. Ga zo door!!
Kuzzz,
Mam
16 sep. 2012, 09:35
Heyyy... voetbal kijken das niet gezellig... hier is het ook voetbal of thai boxen wat nog tien keer erger is. Vertrek vandaag van Koh phi phi en terug naar het vaste land naar Railay. nieuwe blog duurt nog wel even. Zeer mooie foto's gemaakt gisteren tijdens snorkel en boot tour...xxxx
15 nov. 2012, 20:18
Hey Lizzy! Jeetje, ik denk al een tijd aan je, maar kom er steeds niet toe (vergeet het weer) om je even een berichtje te sturen. Ik ben benieuwd hoe het met je gaat! Je hebt al een hele hoop meegemaakt en sinds je laatste verslag zullen daar veel nieuwe ervaringen bij zijn gekomen. Hoop dat je nog niet reismoe bent? Nog steeds aan het genieten?
Ik ben van de zomer met m'n vriend naar Schotland geweest om daar door het land te trekken. Leek me heel gaaf; ruige bergen, vele eilanden, witte stranden, arenden en walvissen spotten. Maar dat hebben we allemaal niet gezien. We zijn na een week weer naar NL vertrokken, voornaamste was dat het weer te erg tegen zat en ook een begrafenis van mijn oom hier. In die tijd dat we er waren wel veel cultuur kunnen snuiven, Edinburgh, kastelen en meer van Loch Ness gezien.
Komende zomer zouden we een ver-weg vakantie willen doen, denken nu aan trekken over Java.
Het ga je goed! Groetjes, Sophie
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!